از دیدگاه سلفیون معاصر رابطه ی انسان پس از مرگ به شکل کامل از دنیا قطع گردیده و انسان پس از مرگ قادر به هیچ گونه ادراکی نسبت به حیات مادی نیست. بر این اساس توسل به اولیای الهی در زمان حیات برزخی امری لغو و بیهوده تلقی شده است.
بر خلاف این دیدگاه، جمهور عالمان اهل سنت و جماعت، از جمله چهره های شاخص جریان سلفیّه، با استناد به روایات صحیح و صریح در تحقق سماع موتی، قائل به شنوا بودن اموات بوده اند.
در این کتاب ضمن بیان ادله ی موافقین و مخالفین، به نقد و بررسی ادله ی مخالفین و اثبات مسأله ی شنوا بودن اموات براساس مبانی مورد پذیرش سلفیّه پرداخته شده و ضمن ابطال نظر مخالفین، با تبیین دیدگاه ابن تیمیه و برخی دیگر از چهره¬های شاخص سلفی، تعارض دیدگاه آنان با سلفیون معاصر بیان شده است.
نویسنده: حسن سعادت پرور( دانش آموخته موسسه مذاهب اسلامی)
