شب نوزدهم شب قدر و شب مربوط به یکی از بندگان مخلص خدا است، شایسته است که انسان های فقیر و نیازمند برای خوشه چینی از شب قدر به بررسی و شناخت آن دو بپردازند. شب قدر شب اندازه گیری است شبی که تمام امور سال رقم می خورد، مهمترین امورانسان مربوط مي شود به رفتار و کردار خود با خدا و مردم ، مسائل مرگ، حیات، جشن، عزا و غیره آن مترتب بر امور یاد شده می باشد. قهرا حال و هوای ما در تقدیر امور نقش دارد، زیرا دعا و ارتباط با خدا از علل حفظ قضا و قدر است. برای این که در حال و هوای خودمان دگرگونی فراهم کنيم، رسیدن و درک وجود انسان کاملی مثل حضرت مولا علي لازم است که او کامل ترین انسان پس از پیامبر اکرم مي باشد. انسان وقتی فقر و نیاز و حال و هوای خود را بررسی می کند و در یک مقایسه با وجود مولا می یابد که تفاوت فراوان است و تفاوت از زمين تا آسمان است .
علی(ع) بنده مخلص خدا است ،او در اوج اخلاص قرار دارد. یقین، حلم و عدل سراسر وجود او را فرا گرفته است . ما نمی توانیم آن طور که بايد و شايد واقعیت اين وجود شريف را ترسیم و تصور کنیم از این رو شناخت او را باید از جانب خدا و رسول طلب کنیم.
در اين مختصر به فرازي از سخنان پيامبراکرم در رابطه با شکايت برخي از اصحاب اشاره مي کنيم تا پرتوي از عظمت مولا روشن شود: حضرت علي در یکی از سفرهای خود به یمن ، از تصرف صحابه در غنایم جلوگیری کردند و از سویی خودشان در غنایم تصرف داشتند، هنگامی که چهار نفر از صحابه با هماهنگی قبلي تصميم گرفتند خدمت پیامبر اکرم(ص) برسند و از برخورد آن حضرت شکوه کنند. پس از ان که وارد شدند و شروع کردند به شکایت، نخستین فردي که بلند شد و شکایت خود را بیان کرد حضرت رسول با اظهار ناراحتی چیزی نفرمود، دومی نیز بلند شد تا شکایت خود را بیان کند، سومی و چهارمی به ترتيب شکایت خود را بیان کردند، چهره آن حضرت دگرگون و برافروخته گرديد و فرمود : ماتريدون من علي، علي مني و انا من علي و هو ولي کل مومن بعدي .
اين روايت در کتاب هاي حديثي اهل سنت آمده است و از نظر سند صحيح دانسته اند و دلالت آن نيز برعظمت حضرت علي روشن است .در اينجا مقداري در دلالت آن بحث مي کنيم : در واقع محکمه اي تشکيل شده است ، قاضی و داور فردی مثل رسول خدا است، شاکی چهار تن از صحابه می باشند روشن است که قاضی در اجرای حکم نیاز به شاهد دارد و براي قضاوت دو شاهد کافی است. خود رسول فرمود: اقضی بینکم بالبینات ) اما چرا در این محکمه ، حضرت رسول برخلاف جریان طبیعی در قضا وت و داوری فرمود، آن حضرت بدون آن که داوری آنان را بپذیرد و یا لااقل در پاسخ آنان بفرمایند که این مساله بررسی می شود، پاسخ عجيبي فرمود که انسان انگشت حیرت به دندان می گیرد شاید بتوان گفت چنین محکمه ای با چنين نتیجه ای در تاریخ سابقه ندارد. پیامبر اکرم سه مرتبه فرمود: ما تریدون من علی ، از علی چه می خواهید ، علی منی و انا من علی و هو ولي کل مومن من بعدی ، علی از من است و من از علی و او ولی تمامی مومنان پس از من می باشد. اگر این روایت که در منابع اهل سنت آمده است به خوبی بررسی شود می توان گوشه ای از عظمت آن حضرت را درک کرد. در این روایت حضرت رسول ضمن داوری به نفع حضرت علی(ع)، علی(ع) را همراز و همطراز خود خواند، او را از خود دانست یعنی علی از من جدا نیست هر نوع مقام و هر نوع حق تصرفی که من دارم او نیز دارا می باشد. مقام ولایتی که خدا برای من قرار داده برای او نهاده است از این رو او بر همه مومنان حتی شما (صحابه) ولایت دارد. رفتار و اعمال او برخلاف رضای حق و عدالت نیست زیرا او از حق و عدالت جدا نیست (علی مع الحق و الحق معل علی) و همه این عظمت ناشی از عظمت درونی، عظمت روح و پاکی در ابعاد مختلف است از این رو بهترین مقام برای انسان کامل، ولایت، مولی و ولی است زیرا هم خود از همه قید و بندها رها شده و در قید و بند دنیا و علایق و وابستگی های آن نیست و هم تمام حیات خویش را در جهت رهایی دیگران به کار برد ه است . به قول مولانا:
کیست مولی آن که از آزادت کند بند رقیت زپایت برکند.
اميد است در اين شب ها شمه اي از حقايق وجودي آن حضرت را بيابيم و خود را به قرب الهي نزديک کنيم . يا مولا مدد.
اي علي که جمله عقل و ديده اي شمه اي وا گو از آن چه ديده اي
