متن زیر نوشتاری از«قرب الله مطیعی» است که در سایت وهابی:«سنی نیوز» منتشر شده؛ از آنجا که مطالب آن بر خلاف رویه و عملکرد وهابیت تکفیری و بیانگر عدم مشروعیت عمل آنان می باشد، ما آنرا در این سایت به نمایش گذاشتیم:
آیا عملیات انتحاری در اسلام اصل و اساسی دارد؟
انتحار یا خود کشی به صورت عام و به هر نوعی که باشد به اتفاق علمای اسلام حرام و از گناهان کبیره شمرده شده که فاعل آن مستحق دوزخ است.
دلیل اول: پیامبر صلی الله علیه(وآله) وسلم در مورد خودکشی می فرماید: «كسى كه خود را از بالاى كوهى فرو بیندازد و خودكشى کند، اين شخص در آتش دوزخ مى‌باشد و براى هميشه به عذاب فرو انداختن در دوزخ عذاب داده مى‌شود، و كسى كه با نوشيدن زهر خودكشى كند، اين زهر در دستش قرار داده مى‌شود و براى هميشه در دوزخ زهر مى‌نوشد، و كسى كه به وسيله آهنى خودكشى كند در دوزخ براى هميشه اين آهن در دستش قرار داده مى‌شود و آن را به شكم خود فرو مى‌برد». حدیث متفق علیه.
دلیل دوم: الله متعال در سوره النساء آیت 29 و 30 می فرماید: «و خويشتن را مكشيد، كه الله [نسبت] به شما مهربان است».و در سورۀ الانعام آیت 151 می فرماید: «و جانى را كه الله [كشتنش] را حرام نموده است جز به حقّ مكشيد».علمای کرام فرموده اند شخصی که خود کشی می کند گناهش بالاتر از کسی است که شخص دیگری را می کشد زیرا وی از یک جانب فاسق شده و از جانب دیگر بر نفس خود تجاوز کرده است، حتی برخی از علما غسل و تکفین و نماز خواندن بر وی را ناجایز گفته اند. نگاه: ابن عابدين 1/ 584، والقليوبي مع حاشية عميرة 1/ 348،349، والمغني 2/ 418، والزواجر لابن حجر الهيتمي 2/ 96 .
دلیل سوم: الله متعال کسانی را که در راه او می جنگند سپس کشته می شوند وعده بهشت داده است چنانکه در سوره آل عمران 195 می فرماید: «پس آنان كه هجرت كرده اند و از خانه هاى خود رانده شده اند و در راه من رنج ديده اند و جنگ كرده اند و كشته شده اند، قطعا بدي هايشان را از آنان مى زدايم و آنان را به باغهايى در می آورم كه جويبارها از زیر [درختان و کاخهای] آن روان است…».
در اینجا نکته بسیار مهم و حساس این است که الله تعالی به کسانی وعده بهشت داده که با کفار اول می جنگند سپس کشته می شوند و طوری که همه می دانند در جنگ با دشمن احتمال زنده ماندن و کشته شدن است مانند بسیاری از مجاهدان صدر اسلام و بعد از آن، که در دهها جنگ اشتراک کردند ولی شهید نشدند. اما شخص انتحاری امروزه قبل از قتل دشمن، خود را می کشد، چون کشته شدن خودش صد در صد و حتمی است لیکن کشته شدن دشمن احتمالی. و این عمل وی بر عکس مضمون آیت فوق است.
دلیل چهارم: در هیچ یک از غزوات پیامبر صلی الله علیه(وآله) وسلم سپس در فتوحات اسلامی و در سخت ترین شرایط جنگی و فشار دشمن کسی از مجاهدان اسلام قبل از جنگیدن با کفار خود را بدست خود نکشته. برخلاف انتحاری های امروزی که وقتی شرایط بالایش سخت آمد خود را منفجر می سازد.
دلیل پنجم: قیاس فاسد: داخل شدن مجاهدان صدر اسلام در صفوف دشمن معنای انتحار را نمی دهد زیرا هدف شان در قدم اول کشتن کفار بود که برخی بعد از قتال یا جام شهادت را می نوشید و یا هم غازی برمی گشت، اما در عملیات انتحاری امروزی شخص انتحاری اول خود را انفجار می دهد. و طوری که در بسا جاها دیده شده که شخص انتحاری به دشمن هیچ آسیبی نرسانده بلکه خود بدست خودش کشته شده است.
دلیل ششم: رد بر استدلال تأیید کنندگان عملیات انتحاری:
1- در داستان اصحاب اخدود، پسر موحد به پادشاه مستکبر گفت که اگر بسم الله رب الغلام بگوید یعنی در حضور مردم به الله تعالی اعتراف کند می تواند قادر به کشتن وی گردد، در این داستان هیچ دلیلی برای عملیات انتحار و خود کشی وجود ندارد زیرا پسر بدست پادشاه ظالم کشته شد.
2- در داستان براء رضی الله عنه نیز وقتی یارانش او را توسط منجنیق به داخل قلعه کفار پرتاب کردند البته بخاطر باز نمودن دروازه قلعه، و چنین هم شد زیرا وی موفق به کشتن چندین تن از کفار در داخل قلعه شد و توانست دروازه قلعه را به روی مجاهدان باز کند و همه وارد آن شوند و قلعه را فتح کنند. براء رضی الله عنه در این واقعه سلامت از میان دشمن بیرون آمد، پس در کجای این واقعه دلیل انتحار است؟؟
دلیل هفتم: هدف و مقصد از جهاد در مقابل کفار حمایت و مصلحت اسلام و مسلمانان است، در حالیکه شخص انتحاری اول خود را نابود می کند سپس سایر مسلمانان را. و جهان شاهد این حقیقت است، به گفته بزرگان (بخاطر یک شپش پوستین را می سوزانند).
هشتم: اکثرا نوجوانانی که برای عملیات انتحاری سازمان دهی می شوند به آنان فکر تکفیری تزریق می گردد که گویا غیر از ایشان همه مردم کافر و مرتد یا منافق اند و جان و مال شان مباح است! چون احساسات بر این نوجوانان بی علم و بصیرت غلبه می کند چشم بسته به عملیات انتحاری حاضر می گردند. نه تنها در شهر ها و راهها بلکه در مساجد الهی هم این عمل شنیع را مرتکب می شوند.
نهم: ترساندن مسلمان کار حرام است: رسول کریم می فرماید: برای مسلمان جایز نیست که مسلمانی را بهراساند) سنن ابو داود. و در سنن طبرانی روایت است که می فرماید: (کسی که مسلمانی را بترساند بر الله واجب است که وی را از ترس و وحشت روز قیامت امان ندهد). حالا می بینیم چه بسا ترس و خوف به سبب انتحاری ها بر مردم حاکم است.
دهم: نفقه و مصارف جهاد باید پاک و حلال باشد زیرا الله تعالی پاک است و جز پاک را نمی پذیرد، اما وقتی به مصارف فقط یک عملیه انتحاری بنگریم ده ها هزار دلار در آن مصرف می گردد که از توان مقاومت مردمی به مراتب بالاست، از اینجا انسان عاقل درمی یابد که همچو مصارف هنگفت را جز شبکه های استخباراتی کشورهای بیگانه کسی دیگر متحمل شده نمی تواند.
یازدهم: از علمای بزرگ اسلام عصر حاضر مانند علامه ابن باز و علامه ابن عثیمین رحمهما الله در مورد عملیات انتحاری سوال شد؛ ایشان در جواب چنین فرمودند: این گونه عملیات خود کشی است والله تعالی فرموده که (خود را نکشید) و همچنان نبی کریم فرموده: (کسی که بوسیله چیزی از دنیا خودکشی کند، در روز قیامت بوسیله همان چیز عذاب خواهد شد). متفق علیه. این گونه عملیات بر هیچ گونه دلیل صحیح استوار نیست بلکه رأی فاسدی است که مفاسد زیادی در پی دارد. نگاه: كتاب الفتاوى الشرعية للحصين، ص166 و مجموع فتاوى ورسائل العثيمين (25/ 358)
دوازدهم: حیات انسان مسلمان بزرگترین نعمتی الهی است که الله تعالی آن را برای رسیدن به تکامل و صعود به قلّه های رفیع و عالی بندگی به انسان عطا فرموده است. از این رو نه تنها دیگران نمی توانند صدمه ای به این نعمت الهی وارد سازند، بلکه خود شخص نیز به هیچ عنوان حق ندارد آن را از بین ببرد و بر وی واجب است پیوسته از جان خویش پاسداری و محافظت کند. زیرا مالک اصلی انسان الله متعال است و نفس انسانی امانت الهی است؛ از این رو باید از این امانت خوب محافظت کرد و از بین بردن آن خیانت در امانت الهی است.
آری! خودکشی در شریعت اسلامی به معنای عقب نشینی از نیل به غایت کمال بندگی و سقوط به وادی حسرت و ناکامی است. به این جهت این عمل از نظر اسلام حرام و محکوم است.
توجه: این مقاله در راستای مقاوت علیه اشغالگران با وسایل مشروع و نفقه حلال و معلوم المصدر نگاشته شده است.
